DİZERİM DAHA

Ölü şairler, ölü fuarlar. 20 Temmuz'lar, 10 

Ekim'ler, 1 Kasım'lar. Taze acıların 

çağırdığı eski yangınlar. Takvimde gün 

kalmadı anmalara. Teslim olmaklar, 

olmamaklar. Dizerim daha. 


DİZERİM DAHA 


Göğsümde mermerlerle büyüdüm
Taşsız mezarların tahtalarıyla

Çiçek beslemeye sonra başladım
Kaynattığım tencereleri sevmeye

Çocuğumu emzirirken de öyle
Bütün aç ağızları yavru ağızları

Karalama defterlerim azaldı
Doğrudan yazmaya başladım 

İnceden sürdüğüm ışkınları
İnce sakındım yoz ışıklardan

Mevsimler değişiyor toprak
Geri veriyor bağrına ne gömdüysek

Dilim avuçlarımda boncuk boncuk
Nice renk dizmişliğim var

Dizerim daha demiştim iplik iplik
Damarlarımdı onlar hep masmavi

Göğsüm bembeyaz


07/17.11.2015