AH NE ÇIPLAK


Döküldüm
Ağzımdan acı sularla
Kilitlere döküldüm

Yanıldım
Kucağıma aldıklarımla
Yaramı savdım

Kavruldum
Ev dediğin
Baba tavası

Yoğuruldum
Annemin yorgun teknesi
Çocuklar kalp ağrısı

Dirildim
Dilin balıyla
Hep çok konuştum

Doğurdum
Yaşlı bir oğul
Yaslı bir oğul

Emzirdim
Sütüm bağrıma bahar
Yavruma ağır

Derilir oğullar kızlar
Hayatın kollarında
Bunu çok bildim

Serildim
Yaralarımla
Ah ne çıplak

Giyindim
Bir kitap bir film bin şiir
Sığındım

Boyadım
Yüzümü değil
Tırnaklarımı

Uzattım 
Geceyi çok
Sabahlarımı

Sağdım kendime


14.01.2014

AYNASIZ KÖYÜN KIZLARI

Suya heves düşürür

Nakışa düğüm

İpliğe diş

Tığa intihar 

Okula gider

Greve gider

Üniversiteye 

Döner evine hep

Bacakları titrer

Yürürken bir

Sevişirken iki

Sonrası kan

Doğumda düşükte kan

Dayakta yorganda kan

Köyden taşar

Kentlere kan

Okur okur büyümez

İşe girer işten çıkar

Fabrikalar derslikler

İsyan alanları kan

Teni yumuşacık

Karnı bohçacık

Annesi kızlıktan ırak

Babası kızıyla erkek 

Kız dediğin hep ispat

Aynaya vursa yüzünü

Ayna vursa ona cam

Yüzünü tanıyamaz

İsyan yandığını bilmez

Cam sırlandığını

İş bilmez işlendiğini

El bilir el bilir

Aynasız köyün kızları

Kanamaktan baş kaldırsa

Yüzünü köze indirse

Kendine sûret yazar

Dönmez olur bildiğine

Kendini önüne katar

Sesi su gibi akar 

Canı dinlenir

Kasım.2013