BEN 0 ZAMAN
Benim gecelerim kırlangıç haykırması
Martıların gerçek kanatlar çizdiği kareli su
Uzun sürmüş bir yanlışlıktan çalınma gölgem
Dilime indirmediğim taşlarla vuruluyorum
Çok yürümüştüm de vardığımda ıssızlık çökmüştü
Açlık grevine yatmıştı şiirler idamlık ozanlar için
Hiç bir yerde bu kadar hızlı giyinemezdi ölüm
El kadarcık yaşamış çocuklar yüzünden
Ben hiç birini doğuramıyorum
Topaçları, misketleri, çemberleri, topları yakıyorlar
Döne döne gökyüzünü örtünmüyor bu duman
Sönerken aklında ne kalacak en son, kimse bilmiyor
Samanlığını şaşırmış iğneler onun etine batıyor
Çiseleyen kanı görmüyorsunuz
Bu kentleri derimizden kazıyacaklar bir gün
Küçük küçük hıçkıran ara sokakları bulacaklar
Sek sek çizgilerini, kale taşlarını, uzay yolculuklarını
Uykuları kadar ağır ölümleriyle çocukları bulacaklar
Bir de yüreklerin atıldığı o kör kuyuyu
Hâlâ titreyen damarları görünce kırlangıçlar dinecek
Ben o zaman uyuyacağım
(Su Gölgeleri, 1. Basım 1990)
